The rol van geldschieters en leningen in Maharashtra’s boeren zelfmoorden

Hindi Marathi English Spanish French German Dutch

Listen to this story (English).

Shankar Bhaurao Chayare liet een verfrommeld zelfmoordbriefje achter met talloze vouwen en plooien, wat erop duidt dat hij zelfmoord al langer overwoog. De 50-jarige boer uit het dorp Rajurvadi, in het Yavatmal district, stierf na het innemen van gif op 14 april 2018.

Chayare bezat negen hectare grond waarop hij katoen en soja verbouwde. Beide gewassen mislukten vanwege droogte in de jaren 2014 – 2016 en 2019. Chayare had een lening van 100.000 Indiase roepies (US $ 1412) bij Yavatmal District Cooperative Central Bank (DCCB) en leende Rs 70.000 (US $ 988) van familieleden. De bank heeft de lening na zijn zelfmoord kwijtgescholden.

Zijn vrouw Alka zei tegen Global Ground Media: “Uit zijn verfrommelde zelfmoordbriefje bleek dat hij al lang aan zelfmoord dacht. Hij moet depressief zijn geweest, maar kon dat niet met zijn familie delen.”

Shankar Chayare nam zijn eigen leven door gif in te nemen, volgens zijn familie omdat hij niet in staat was zijn agrarische lening van RS 100.000 voor zijn 9 hectare land terug te betalen. Hij liet een briefje achter waarin hij de regering van Modi de schuld geeft voor zijn dood. (20 juli 2019, Rajurwadi, Yavatmal district)

Alka, die nu de boerderij bestiert, is zich niet bewust van de rente op de lening of hoe waarschijnlijk het was dat Chayare de lening zou kunnen terugbetalen. Ze ontving ex gratia compensatie, verleend aan families van boeren die zelfmoord hebben gepleegd, van Rs 100.000 (US $ 1412) van de Maharashtra regering.

Op een vergelijkbare manier dreef een mix van bankleningen en leningen bij particuliere geldschieters een vader en zoon uit het dorp Bothbodan, in het Yavatmal district, volgens familieleden binnen enkele maanden na elkaar tot zelfmoord. De vader, de 50-jarige Charan Dagadu Rathod, pleegde op 30 januari 2017 zelfmoord door gif in te nemen. Zijn zoon, Lahu Dagadu Rathod, amper 23, nam eveneens gif in en stierf op 24 maart.

Charan Rathods andere zoon Ankush, een boer, klaagde dat particuliere geldschieters zijn vader, die 5 hectare grond bezat, regelmatig bedreigden. “Hij leed door droogte aan misoogsten. Mijn vader had een lening van meer dan Rs 70.000 (US $ 988) bij de Yavatmal DCC Bank en leningen van meer dan Rs 150.000 (US $ 2119) bij drie particuliere geldschieters die een rente van 20 procent tot 30 procent rekenden. De particuliere geldschieters dreigden zijn landbouwgrond en het land waarop zijn huis was gebouwd, af te nemen. Hij nam het gif na een van de bedreigingen in.”

Over de zelfmoord van zijn broer Lahu zegt Ankush: “Als oudere broer voelde Lahu de verantwoordelijkheid om de leningen van onze vader terug te betalen en voor het gezin te zorgen. Hij was amper 23. Door die grote druk pleegde hij zelfmoord.”

De staat gaf het gezin Rs 100.000 (US $ 1412) als compensatie en de Rs 70.000 (US $ 1059) lening bij de Yavatmal DCC Bank werd ook kwijtgescholden. Maar voor de zelfmoord van Lahu werden ze niet gecompenseerd, omdat het land op naam van zijn vader stond.

Twee maanden na zijn vader, Charan Rathod’s, dood nam ook Lahu Rathod gif in om een einde aan zijn leven te maken. Bovenop zijn vaders schuld van Rs 640.000 had hij een persoonlijke lening van Rs 250.000 terug te betalen. Nu valt deze schuld op de schouders van zijn broer Ankush. (21 juli 2019, Bothbodan, Yavatmal district)

Schuldenlast en zelfmoorden

De eerdergenoemde zelfmoorden zijn slecht enkele voorbeelden van de werkelijke cijfers. Uit een reeks interviews die in juli 2019 door Global Ground Media werden afgenomen in de regio Amravati, met de families van boeren die zelfmoord hadden gepleegd, bleek dat de boeren zelfmoord pleegden na opeenvolgende misoogsten, voornamelijk van katoen en sojabonen, waarna ze leningen uit verschillende bronnen niet konden terugbetalen.

Recht op Informatie (RTI) informatieverzoeken ingediend door activist Jeetendra Ghadge onthulden dat in de periode van januari 2015 tot eind 2018 11.999 boeren in Maharashtra zelfmoord pleegden, een toename van 91 procent ten opzichte van de voorgaande drie jaar. 36,5 procent, of 4384 zelfmoorden, vonden alleen al plaats in de Amravati-regio van Maharashtra, waaronder de districten Akola, Yavatmal, Buldhana en Washim vallen.

Tegelijkertijd verklaarden de gegevens van het National Crimes Records Bureau (NCRB) over overlijden door ongeval en zelfmoord, die voor het laatst werden vrijgegeven voor 2015, dat ‘faillissement of schuldenlast’ een belangrijke oorzaak was van zelfmoorden onder boeren en telers. Maharashtra zat bij het hoogste aantal zelfmoorden vanwege faillissement of schuldenlast: 1293 zelfmoorden oftewel 42,7 procent van alle zelfmoorden in Maharashtra.

Uit de NCRB-gegevens bleek dat in totaal 3097 zelfmoorden door boeren of telers werden gepleegd vanwege faillissement of schuldenlast. Hiervan hadden 2474 boeren en telers, oftewel 80 procent, leningen bij financiële instellingen zoals banken en geregistreerde microfinancieringsinstellingen (MFI’s). 302 boeren hadden leningen bij geldschieters en 321 boeren die zelfmoord pleegden hadden leningen bij zowel financiële instellingen als geldschieters of niet-financiële instellingen.

Landbouwarbeiders die zelfmoord pleegden vanwege faillissement of schulden bij financiële instellingen en niet-financiële instellingen of geldschieters waren respectievelijk 155 en 100.

NCRB definieerde boeren/landbouwers als diegenen die hun eigen land bewerkten met of zonder hulp van landarbeiders, terwijl landarbeiders diegenen zijn die hoofdzakelijk inkomen hebben uit landbouwarbeid.

Na 2016 zijn er geen NCRB-gegevens over dodelijke ongevallen en zelfmoorden meer gepubliceerd. De meest recent vrijgegeven NCRB-gegevens van voor 2016 vermelden 11.379 zelfmoorden van boeren; een daling van 9,7 procent vergeleken met de 12.602 gevallen in 2015. Anders dan in 2015 laten de statistieken voor 2016 geen verdeling per staat zien.

Institutionele bronnen, volgens de NABARD All India Rural Financial Inclusion Survey 2016-17, kwamen naar voren als voorkeursbronnen met bijna 60,5 procent van de landbouwhuishoudens di een institutionele lening hadden in 2015-2016. Een aanzienlijke 30,3 procent van dergelijke huishoudens kreeg leningen van niet-institutionele bronnen, zoals familieleden en vrienden, verhuurders en geldschieters, terwijl 9,2 procent leningen had bij zowel institutionele als niet-institutionele bronnen.

Prof. Ramakumar, landbouweconoom aan het Tata Institute of Social Sciences, zegt: “De agrarische crisis breidt zich steeds verder uit naar boeren uit verschillende klassen, kasten en die verschillende gewassen verbouwen. Hun leningen zijn ook afkomstig uit meerdere bronnen. Vaak wordt de lening bij de ene bron afgesloten om leningen van een andere af te lossen. Dit is hoe contant geld in rotatie wordt gehouden. Zelfs als de geldverstrekker er niet rechtstreeks bij betrokken is, kan er een tweede of derde lening zijn waarbij de geldverstrekker betrokken is.”

—

If you need help or know someone who does, please reach out now through a suicide hotline near you.

Article by Urvashi Sarkar.
Editing by Mike Tatarski and Anrike Visser.
Fieldwork by Varsha Torgalkar.
Research by Peter Allen Clark.
Picture by Abhaya Gupta.
Illustrations by Imad Gebrayel.

This article was developed with the support of the Money Trail Project (www.money-trail.org).